Finał zwieńczył dzieło

Trio Sopranissimo w Kopalni Kultury

XIX Festiwal Ave Maria zakończył się wysokim C wyśpiewanym na trzy głosy przez trzy wyjątkowej urody sopranistki: Agnieszkę Adamczak, Joannę Horodko i Magdalenę Stefaniak, tworzące trio Sopranissimo.

Na koncercie w wypełnionej po brzegi Kopalni Kultury towarzyszyła im orkiestra kameralna Filharmonii Zabrzańskiej pod dyrekcją Sławomira Chrzanowskiego. Dyrektor artystyczny festiwalu tego wieczoru wcielił się również w rolę narratora i konferansjera.

Program, który zaprezentowały piękne śpiewaczki był skonstruowany perfekcyjnie. Złożyły się nań najsłynniejsze arie operowe i operetkowe, znakomite kompozycje musicalowe, arcydzieła muzyki filmowej, a nawet przeboje muzyki rozrywkowej, takie jak hit „Dancing Queen” z repertuaru zespołu ABBA.

Co godne szczególnego podkreślenia, koncert nie polegał na prześciganiu się w solowych popisach, lecz był unikalnym pokazem umiejętności śpiewu na trzy głosy. Wszystko zostało starannie zaaranżowane i rozpisane na nuty przez Agnieszkę Adamczak, dzięki czemu w czasie koncertu można było usłyszeć doskonale znane utwory w autorskich interpretacjach.

W ten oto sposób nabrały one wyjątkowego kolorytu i zupełnie nowej jakości.
Sopranistki śmiało wkraczały na tereny, teoretycznie, dla nich niedostępne, wykonując między innymi: napisaną dla tenorów, z okazji otwarcia kolejki na wulkan Wezuwiusz, pieśń „Funicoli, Funicola”, czy też w oryginale instrumentalny temat „Nella fantasia” skomponowany przez Ennio Moriccone do filmu „Misja”.

Oczarowana publiczność po każdym kolejnym wykonaniu najpierw brała głęboki, pełen zachwytu oddech, a następnie, zgodnie z przykazaniem prowadzącego koncert Sławomira Chrzanowskiego, radośnie wiwatowała i przytupując biła brawo. Kiedy po wielominutowych owacjach na stojąco, na bis zabrzmiało „Time To Say Goodbye” było wiadomo, że to już koniec XIX Festiwalu Ave Maria.

Wspanialszego zakończenia czterodniowej, wyjątkowo spektakularnej i stojącej na nieprawdopodobnie wysokim poziomie artystycznym imprezy, która od pierwszego do ostatniego dźwięku dostarczała publiczności niesamowitych wrażeń, nie można sobie było wymarzyć!